ความชรากับปัญหา
.jpg)
คนเราเมื่อแก่ตัวลง ก็ย่อมมีอาการหลง ๆ ลืม ๆ เกิดขึ้น อาการมากบ้าง
น้อยบ้าง ต่าง ๆ กันไป แต่บางคนก็ไม่แน่ใจว่า ตัวเองเริ่มมีอาการหลงลืมบ้างแล้วหรือยัง
บ่ายวันหนึ่ง หญิงชราสามคนซึ่งเคยเป็นเพื่อนกันสมัยเรียนมหาวิทยาลัย ก็นัดพบกัน
หลังจากไม่ได้เจอกันหลายปี
หญิงชราคนแรก : นี่เธอ ฉันว่าฉันต้องเริ่มแก่แล้วแน่ ๆ เลย วันก่อนเนี่ย ฉันถือขวดแยม
ยืนอยู่หน้าตู้เย็นเธอรู้มั้ย ๆ ๆ ตอนนั้นฉันนึกไม่ออกว่า ฉันกำลังจะเอาขวดแยมเก็บใส่ตู้เย็น
หรือ เพิ่งเอามันออกมาจากตู้เย็น เฮ้อ...."
หญิงชราคนที่สอง : เหมือนกันเล้ยเธอ เนี่ยบางทีนะ ฉันยืนอยู่แถว ๆ บันได
ฉันเองก็นึกไม่ออกว่า ที่จริงแล้วฉันกำลังจะขึ้นบันได หรือว่าที่จริงเนี่ย ฉันเดินลงมาแล้ว"
หญิงชราคนที่สาม : ไม่ไหว ๆ เล้ย อะไรกัน เพิ่งจะอายุกันเท่านี้เอง เป็นอะไรกันไปหมดแล้ว
ดูฉันนี่สิ ดื่มซุปไก่สกัดทุกวันเลยนะ ความจำฉันก็เลยยังดีมากอยู่เลย จริง ๆ นะพวกเธอ"
หญิงชราคนที่สามพูดจบแล้ว ก็เอามือทุบโต๊ะดังตึงทีนึง ราวกับเป็นการย้ำความมั่นใจของเธอ
หลังจากนั้นอีกสัก 1 นาที หญิงชราคนที่สามก็ถามว่า "นี่เธอ ๆ ตะกี้ฉันได้ยินใครเคาะประตูนะ
พวกเธอได้ยินกันหรือเปล่า"
